آقای لاریجانی سوابق اجرایی بسیار خوب و طولانی از صدا و سیما تا مجلس شورای اسلامی و مناصب دیگر در کارنامه دارند.

ایشان فردی تیزهوش و زیرک است و درک و تسلط خوبی از مسائل و مطالب دارند به طوریکه مخالفان و موافقان ایشان قبول داشتند که ایشان فردی مسلط در اداره مجلس هستند.

اما به هرحال در سال های اخیر فضای سیاسی کشور به خصوص با فعالیت های آقای احمدی نژاد و با توجه به مسئله برجام حساسیت‌ها علیه ایشان بیشتر شد ومخالفان به دنبال تخریب ایشان برآمدند. حالا هم با پایان ۱۲ سال ریاست ایشان در مجلس شورای اسلامی برخی مخالفان خوشحال بودند که آقای لاریجانی از صحنه قدرت کنار می روند اما چیزی از توانمندی ایشان کم نشده به همین دلیل هم رهبر انقلاب بعد از اتمام دوران مسئولیت ایشان در مجلس، آقای لاریجانی را به عنوان مشاور خود و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام انتخاب کردند چراکه باید از نیروهای توانمند کشور همچنان استفاده شود و نگاه و تاکید رهبری هم اسفاده بهینه از نیروهای کشور است.

نکته مورد توجه اینجاست که روش آقای لاریجانی در اداره مجلس کنترل افراط و تفریط ها بود و با اینکه نیرویی از جریان اصولگرایی بودند در مجلس با همه نیروهای سیاسی و با گرایش‌های مختلف رفتار معتدلی داشتند و برای ریاست از سوی همه آنها رای می آوردند چون این احساس وجود داشت که رفتار و منش و تفکر ایشان اعتدالی است و معتقد بودند در شرایط موجود داخلی و خارجی باید از همه ظرفیت های کشور استفاده شود و به حذف هیچ جریانی اعتقاد نداشتند.

در عین حال همیشه به نظرات رهبری هم توجه داشتند؛ به خصوص در برهه‌های حساس نظرات رهبری را دنبال می کردند. برهمین اساس معتقدم نباید نیروهایی چون آقای لاریجانی که وفادار به نظام و رهبری هستند و در کنارش توانمند، تیزهوش و کارآمد هستند را رها کرد، بلکه باید از آنها در بهترین موقعیت ها بهره گرفت.

*عضو هیئت رئیسه ادوار مجلس